Een 15-jarige autistische Nigeriaan heeft een Guinness World Record gevestigd voor het grootste kunstcanvas ter wereld, dit om bewustzijn te creëren voor autisme.
Het schilderij van Kanyeyachukwu Tagbo-Okeke, dat een veelkleurig lint — het symbool voor autisme — toont, omringd door emoji's, beslaat 12.304 vierkante meter. Hiermee wil hij aandacht vragen voor de uitdagingen waarmee mensen zoals hij te maken hebben, te midden van stigma en beperkte middelen in Nigeria.
“Ik voelde me goed. Blij. Gewoon goed,” zei Tagbo-Okeke, wiens stoornis zijn spraak beperkt. Zijn kunstwerk overtrof dat van Emad Salehi, de vorige wereldrecordhouder, die bijna drie keer ouder was (42 jaar) toen hij het record vestigde met een canvas van 9.652 vierkante meter.
Het kunstwerk, gemaakt in november 2024, werd onthuld en officieel erkend door de organisatoren van Guinness World Records in de Nigeriaanse hoofdstad Abuja tijdens Wereld Autisme Acceptatiedag in april. De Nigeriaanse minister van Kunst en Cultuur, Hannatu Musawa, noemde het kunstwerk van Tagbo-Okeke “een baken van hoop en inspiratie” voor mensen met autisme. “We erkennen de unieke vaardigheden en het potentieel van individuen met autisme en wijden ons aan het bieden van kansen voor hen om te gedijen in de creatieve industrieën,” voegde Musawa toe.
‘Onmogelijkheden zijn een mythe’
Tagbo-Okeke, geboren in Canada voordat hij naar Nigeria verhuisde, heeft volgens zijn familie een uitdagende jeugd gehad. Zijn vader vertelde in een recent interview met The Associated Press dat er vaak angst, verwarring en verdriet waren.
“Het is behoorlijk deprimerend om niet met je zoon te kunnen communiceren of gewone activiteiten te doen die je met elk ander kind zou kunnen doen,” zei Tagbo Okeke. Veel mensen met autisme in Nigeria worden geconfronteerd met stigma en beperkte middelen, maar de familie van Tagbo-Okeke was vastbesloten hem de beste ondersteuning te bieden.
De recordpoging van de jonge kunstenaar, vergezeld door een campagne met de slogan “Onmogelijkheden zijn een mythe,” werd breed gevierd onder Nigerianen, mede vanwege zijn jonge leeftijd.
“We voelden een overweldigend gevoel van opluchting en trots, wetende hoeveel uren en maanden hij heeft geïnvesteerd om het record te breken,” zei zijn moeder Silvia. Veel jonge mensen in Nigeria hebben de afgelopen jaren geprobeerd een Guinness World Record te breken.
In de afgelopen drie jaar hebben minstens zeven Nigerianen wereldrecords verbroken, waaronder Hilda Baci, die het record voor de langste kookmarathon behaalde, en Tunde Onakoya, die het record voor de langste schaakmarathon vestigde.
Vroege ondersteuning is cruciaal
De wereldrecordpoging van Kanyeyachukwu had ook als doel om geld in te zamelen voor de Zeebah Foundation, een non-profitorganisatie die zich richt op het bieden van ondersteuning aan mensen met autisme en hun families.
Hoewel er geen officiële cijfers uit Nigeria beschikbaar zijn, heeft wereldwijd ongeveer 1 op de 100 kinderen autisme, volgens de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO). Net als in veel andere landen wordt autisme in Nigeria vaak pas op latere leeftijd vastgesteld. Het gebrek aan betrouwbare gegevens over autisme, voldoende bewustzijn en overheidssteun voor de stoornis zijn enkele van de grootste uitdagingen waarmee mensen met autisme in Nigeria worden geconfronteerd, zei Stanley Effah, oprichter van de Ferdinand Effah Music Heritage Foundation.
Effah, wiens kind autistisch is, zei dat zijn stichting van plan is een jaarlijks muzikaal concert te lanceren met grote artiesten als onderdeel van inspanningen om bewustzijn over autisme in Nigeria te vergroten.
Toegang tot stamceltherapie voor autistische kinderen zou ook opgenomen moeten worden in het Nigeriaanse Nationale Ziekteverzekeringsplan als een manier om hun zorg te verbeteren, zei Effah. De moeder van Kanyeyachukwu zei dat meer steun van de overheid essentieel is om mensen met autisme al vroeg in hun leven de zorg te geven die ze nodig hebben.
Van Kanyeyachukwu werd pas in Canada vastgesteld dat hij Autisme had, na jaren van mislukte pogingen in Nigeria, zei zijn vader. De diagnose maakte de weg vrij om hem goed te ondersteunen, waaronder zijn liefde voor tekenen, die op 4-jarige leeftijd werd ontdekt.
“We hebben veel werk met hem verricht,” zei hij. “Kanye kan zijn kamer opruimen, hij kan zijn kleren wassen — dit alles is dankzij vroege interventie. Als hij aan zijn lot was overgelaten, zou hij deze dingen zeker niet kunnen doen.”